Uroczystość wręczenia medali

21 Sierpnia 2012  

Dnia 13 sierpnia 2012 roku w Urzędzie Stanu Cywilnego w Kudowie-Zdroju odbyła się uroczystość wręczenia medali za długoletnie pożycie małżeńskie. Odznaczenia wręczył Burmistrz Miasta Czesław Kręcichwost oraz Przewodnicząca Rady Miejskiej Łucja Rachuba. Państwo Halina i Józef Świrscy zawarli związek małżeński 3 marca 1962 roku w Urzędzie Stanu Cywilnego w Paczkowie. Państwo Jubilaci tak o sobie napisali:

Halina i Józef Świrscy

Los zetknął nas w roku 1960, kiedy to student piątego roku Akademii Medycznej w Warszawie i nieśmiała maturzystka z Paczkowa opiekowali się dziećmi na kolonii letniej w Karłowie. Znajomość ta zaowocowała w roku 1962 zawarciem związku małżeńskiego, który przetrwał pół wieku i liczymy czas… ile jeszcze? Dobry czas oby trwał wiecznie.
Od 1962 roku trwało poszukiwanie swojego skrawka ziemi, a miejscem tym miała być praca i stabilizacja. I tak kolejno był to Kluczbork z okolicami, Dzierżoniów, Przerzeczyn Zdrój i wreszcie w roku 1970 Kudowa-Zdrój. Tu zatrzymaliśmy się na dłużej i okazało się, że już na stałe. Dalej była granica państwa, a wracać nie wypadało. Tu dorosły dzieci- 3 córki i stąd wyfrunęły i nas odwiedzają razem z wnukami- w sumie 5 chłopców i 1 dziewczynka. Połowa wnuków osiągnęła już pełnoletność. Najstarszy magister po ukończeniu ASP we Wrocławiu, drugi studiuje na 4 roku AGH w Krakowie, trzeci został przyjęty na studia medyczne i po ich ukończeniu jak mało który z jego kolegów będzie mógł powiedzieć, ze jest lekarzem z dziada pradziada, no może raczej tylko z ojca i obu dziadków. Pozostałe wnuki ambicjami gonią starszych, a dziadkowie czekają na ich sukcesy ciesząc się z sukcesów starszych.
A my? Całe życie praca. Była ona intensywna, ale nie monotonna, bo były zdobywane kolejne stopnie specjalizacji lekarskich, doktorat, liczne publikacje w czasopismach lekarskich, publicystyka lekarska i ogólnospołeczna oraz przytrafiły się 4 książki związane z zawodem lekarskim. W międzyczasie nauka akupunktury, także w Chinach.
A Halina? Oprócz pracy zawodowej wychowywała dzieci i wspierała męża odciążając go od domowych obowiązków. Ponadto zawsze pasjonowała się ogródkiem i zwierzętami domowymi. Wspólną pasją zawsze było zwiedzanie wielu zakątków Europy i świata.
W Kudowie też osiągnęliśmy wiek emerytalny, który nazywam przejściem na państwowe alimenty. Czy to koniec życiorysu? Nie, umysł jeszcze dobrze trzyma się w całości, a więc dalej praca w zawodzie. Jak długo jeszcze? Tak długo, jak będą siły i zapotrzebowanie na nią. Osiągnięty wiek nie może oznaczać bierności.