Podstawowe czynności przy resuscytacji

Celem podstawowych czynności resuscytacyjnych (BLS - Basic Life Support) jest zapewnienie krążenia i oddechu do czasu przybycia ekipy wykwalifikowanych ratowników, które rozpoczną zaawansowanymi zabiegami reanimacyjnymi (ALS - Advanced Life Support).

Nieodwracalne zmiany w mózgu u poszkodowanego przebywającego w normalnych warunkach termicznych zaczynają się już po 4-6 min. niedotlenienia, a zmiany w sercu po 15-30 min.

A  - airways - drogi oddechowe - zapewnij poszkodowanemu drożność dróg oddechowych i dostęp do powietrza
B - breathing - oddech - zapewnij poszkodowanemu "oddech" - jeśli poszkodowany nie oddycha przystąp do sztucznego oddychania
C - circulation - krążenie - zapewnij poszkodowanemu "krążenie" - jeśli nie wyczuwasz pulsu przystąp do masażu serca

Sztuczne oddychanie

Sztuczne oddychanie stosowane jest w przypadku sytuacji stwierdzenia bezdechu ofiary. Do jego wykonania stosuje się dwie podstawowe metody przywracania oddechu, opisane poniżej. Celowością tego zabiegu jest przedłużenie funkcji życiowych ofiary lub nawet pobudzenie do własnego oddechu poprzez "oddech zastępczy".

Metoda usta-nos

Zapewnia lepsze uszczelnienie, zmniejsza ryzyko rozdęcia żołądka i wywołania wymiotów. Postępowanie:

    Odchyl głowę pacjenta jedną rękę kładąc na jego czole, drugą pod brodą jednocześnie zamykając mu usta
    Nabierz głęboki wdech, obejmij ustami nos i mocno wdmuchnij powietrze.
    Pod koniec wdechu otwórz usta pacjenta, aby ułatwić ucieczkę powietrza.

Metoda usta-usta / usta-usta i nos

Postępowanie:

   Odegnij głowę pacjenta do tyłu jedną rękę kładąc na jego czole a drugą złap za żuchwę.
  Nabierz głęboki wdech, obejmij szczelnie ustami usta pacjenta (u dzieci usta i nos). Wdmuchuj powietrze tak jakbyś sam oddychał jednocześnie trzymając kciukiem i palcem wskazującym zatkany nos pacjenta.
   Pod koniec wdechu uwolnij usta pacjenta. Słuchaj czy powietrze ucieka i obserwuj ruchy klatki piersiowej poszkodowanego.

O prawidłowo prowadzonej wentylacji świadczą ruchy klatki piersiowej! Jeśli klatka piersiowa się nie porusza, a rozdęciu ulega okolica brzucha, oznacza to, że powietrze zamiast do płuc dostaje się do żołądka. Grozi to sprowokowaniem wymiotów. Świadczy to o tym, że najprawdopodobniej głowa nie została dostatecznie odgięta do tyłu i opadający język zatyka drogi oddechowe.

Zatrzymanie krążenia

Zatrzymanie krążenia w ciągu 10-15 sekund prowadzi do utraty przytomności.

Objawy:

  brak tętna na dużych tętnicach (np. szyjnej). Zgodnie z obowiązującymi obecnie standardami postępowania, podczas wykonywania Podstawowych Zabiegów Reanimacyjnych nie sprawdza się tętna, a jedynie poszukuje jego oznak
    utrata przytomności
    charczący oddech lub bezdech, obecność "rybich wdechów"
    sina lub blada skóra

Zasady masażu serca:

   Pacjenta zawsze należy ułożyć na plecach, koniecznie na twardym podłożu,
   Pacjent w trakcie masażu serca nie musi być wentylowany,
   Najnowsze wytyczne nie zalecają długotrwałego wyszukiwania odpowiedniego miejsca ucisku. Ręce kładziemy na środku klatki piersiowej i w tym miejscu prowadzimy masaż.
  Aby ratownik mógł skutecznie uciskać przez odpowiednio długi czas i skutecznie prowadzić masaż serca musi trzymać wyprostowane ręce. Ucisk wynika z oparcia się ciężarem swojego ciała na mostku.
    Zwalniając ucisk nie należy odrywać rąk i nie zmienia się ich położenia

Uderzenie pięścią w okolicę przedsercową. Uderzenie przedsercowe ma w założeniu zastąpić pierwszą defibrylację. Wykonywane jest w to samo miejsce, na którym jest wykonywany masaż serca, zaciśnięta w pięść dłonią, z dość dużą siła z wysokości około 20 centymetrów. Zastosowanie uderzenia przedsercowego jest zasadne tylko i wyłącznie w przypadku zauważonego zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór. Aby móc zastosować uderzenie przedsercowe muszą zostać spełnione następujące elementy:

    pacjent jest cały czas podłączony do kardiomonitora
    zatrzymanie krążenia zostało zauważone natychmiast po jego wystąpieniu i potwierdzone przez personel medyczny (pielęgniarka, lekarz lub jakakolwiek inna osoba z personelu medycznego znajdująca się przy pacjencie)
    uderzenie zostanie wykonane w czasie maksymalnie 10 sekund od momentu wystąpienia migotania komór

Jak wynika z powyższego, uderzenie przedsercowe w praktyce może być wykonane tylko i wyłącznie na oddziałach szpitalnych lub na bloku operacyjnym. W każdym innym wypadku, akcje reanimacyjną zaczyna się od sprawdzenia przytomności, oddechu i masażu pośredniego serca.